Przewodnik z EBM, bez lukru
Dieta keto w pcos może krótkoterminowo poprawiać masę ciała, insulinooporność i część parametrów hormonalnych u kobiet z PCOS (zespołem policystycznych jajników) z nadwagą/otyłością. Badania są jednak małe i krótkie, a długoterminowe bezpieczeństwo – niepewne.
Aktualne wytyczne z 2023 roku nie wskazują keto jako diety pierwszego wyboru w PCOS. Bezpieczniejsza i lepiej przebadana długoterminowo jest dieta z deficytem energii, niskim indeksem glikemicznym (IG), w stylu śródziemnomorskim.
Dieta keto w PCOS – co mówią oficjalne wytyczne?
PCOS (Polycystic Ovary Syndrome / zespół policystycznych jajników) to zaburzenie endokrynne, w którym często współistnieją:
- insulinooporność (IR – insulin resistance),
- nadwaga/otyłość,
- zaburzenia lipidowe,
- przewlekły stan zapalny.
Międzynarodowe wytyczne PCOS 2023 (Monash, ESHRE – European Society of Human Reproduction and Embryology, ASRM – American Society for Reproductive Medicine, we współpracy m.in. z Endocrine Society) podkreślają:
- Podstawą leczenia PCOS jest styl życia:
- zmiana diety,
- aktywność fizyczna,
- wsparcie behawioralne.
- Dla kobiet z nadwagą/otyłością celem jest redukcja masy ciała o ok. 5–10%, bo już taka zmiana poprawia metabolizm i gospodarkę hormonalną.
- Nie ma jednej „najlepszej” diety, ale rekomendowany jest sposób żywienia:
- z deficytem energii,
- o niskim stopniu przetworzenia,
- z przewagą wzorca śródziemnomorskiego i niskiego IG.
Wytyczne nie wymieniają diety ketogenicznej jako standardu leczenia PCOS – to raczej możliwa opcja w wybranych, dobrze dobranych przypadkach.
Czym jest dieta keto – i dlaczego nie powinna być „polską keto na boczku”?
Dieta ketogeniczna (keto) to sposób żywienia z bardzo niską podażą węglowodanów (np. ≤20–50 g/dzień) i wysokim udziałem tłuszczu:
- ok. 70–75% energii z tłuszczu,
- 20–25% z białka,
- 5–10% z węglowodanów.
W klasycznej, „instagramowej” wersji w Polsce często wygląda to tak:
- boczek,
- tłuste kiełbasy,
- sery żółte,
- śmietana 30%,
- mało warzyw,
- prawie brak roślin.
To jest dieta wysokotłuszczowa, ale też wysokonasycona i wysokoprzeworzona – i z perspektywy serca, jelit i długofalowego ryzyka sercowo-naczyniowego to robi się niebezpieczne.
Mediterranean keto – jak powinna wyglądać keto „z głową”?
Jeśli już rozważamy keto w PCOS, zdecydowanie bliżej mi do „mediterranean ketogenic diet” – diety ketogenicznej opartej na wzorcu śródziemnomorskim, czyli:
- Źródła tłuszczu:
- oliwa z oliwek extra virgin,
- awokado,
- orzechy, migdały, pestki, nasiona,
- tłuste ryby morskie (jeśli pacjentka je ryby).
- Białko:
- przede wszystkim z chudego mięsa, drobiu, jaj, ryb, nabiału fermentowanego,
- ewentualnie roślinne źródła białka o bardzo niskiej zawartości węglowodanów (to trudniejsze, ale możliwe).
- Warzywa:
- dużo warzyw nieskrobiowych (zielone liście, cukinia, ogórki, brokuły, kalafior, kapusta, sałaty, zioła).
- Zero lub minimalna ilość produktów wysokoprzetworzonych, smażonych, z tłuszczami trans.
Takie podejście łączy cel ketozy z ochroną serca i naczyń oraz lepszym wpływem na mikrobiotę jelitową niż „keto na kiełbasie”.

Szczególnie niebezpieczne elementy „polskiej diety keto”
Warto nazwać wprost, co jest największym problemem w popularnych, „boczkowych” wersjach keto:
- Dużo tłuszczów nasyconych
- Źródła: tłuste czerwone mięso, boczek, tłuste kiełbasy, smalec, duże ilości żółtych serów.
- Nadmiar tłuszczów nasyconych (SFA – saturated fatty acids) wiąże się ze wzrostem:
- LDL-cholesterolu („złego”),
- ryzyka miażdżycy, choroby wieńcowej, udaru mózgu.
- Mięso przetworzone (processed meat)
- Kiełbasy, parówki, wędliny, bekon.
- WHO (Światowa Organizacja Zdrowia) klasyfikuje mięso przetworzone jako czynnik rakotwórczy (grupa 1) – szczególnie dla raka jelita grubego.
- Regularna, wysoka podaż wiąże się też z wyższym ryzykiem:
- chorób sercowo-naczyniowych,
- cukrzycy typu 2.
- Tłuszcze trans
- W części margaryn, fast foodów, gotowych sosów, panierowanych produktów.
- Nawet małe ilości tłuszczów trans znacząco zwiększają ryzyko CVD (chorób sercowo-naczyniowych).
Jeśli keto = dużo boczku, kiełbasy, sera, smażenia, to z perspektywy:
- PCOS,
- ryzyka sercowo-naczyniowego,
- długoterminowego zdrowia
jest to „koktajl”, którego absolutnie nie polecam.
Przykładowy dzienny jadłospis – mediterranean keto przy PCOS
To jest przykład (nie gotowy plan dla konkretnej osoby), pokazujący, jak może wyglądać bardziej bezpieczna, śródziemnomorska wersja keto, a nie „polska keto na boczku”.
Założenia:
- bardzo niska ilość węglowodanów (np. ok. 20–30 g/d),
- nacisk na tłuszcze jednonienasycone (oliwa, awokado) i wielonienasycone (omega-3 z ryb, nasion),
- dużo warzyw nieskrobiowych,
- zero mięsa przetworzonego.






Czy „mediterranean keto” rozwiązuje wszystkie problemy?
Nie. Nawet w wersji śródziemnomorskiej:
- dalej mówimy o diecie bardzo niskowęglowodanowej,
- dalej brakuje badań długoterminowych w PCOS,
- dalej pojawia się pytanie o utrzymywalność tej diety i relację z jedzeniem.
Natomiast z perspektywy:
- serca,
- jelit,
- nowotworów przewodu pokarmowego,
„mediterranean keto” jest nieporównywalnie bezpieczniejsza niż polskie „keto na boczku i serze”.

Co pokazuje EBM: dieta keto w PCOS – przegląd badań
Metaanalizy i przeglądy (2024–2025)
Nowsze prace zbiorcze (systematyczne przeglądy, metaanalizy, scoping reviews) oceniające wpływ diety ketogenicznej u kobiet z PCOS pokazują:
Plusy (średnio):
- Istotna redukcja masy ciała, BMI, obwodu talii i tkanki tłuszczowej – szczególnie u kobiet z otyłością.
- Poprawa insulinooporności (HOMA-IR), glikemii na czczo, insulinemii.
- Poprawa części parametrów hormonalnych:
- spadek testosteronu całkowitego/wolnego,
- wzrost SHBG,
- lepszy stosunek LH/FSH,
- czasem poprawa AMH/AFC.
- Poprawa profilu lipidowego – zwłaszcza spadek triglicerydów (TG), czasem wzrost HDL.
- U części pacjentek: regulacja cykli, powrót owulacji i spontaniczne ciąże.
Minusy / ograniczenia:
- Większość badań trwa 4–16 tygodni → brak danych o skutkach po 1–2 latach i dłużej.
- Zwykle badane są kobiety z nadwagą/otyłością – brak solidnych danych dla „lean PCOS”.
- Różne warianty keto (VLCKD, LCKD, klasyczna) → heterogeniczność.
- Część efektów może wynikać po prostu z dużego deficytu kalorycznego, a nie samej ketozy.
Randomizowane badanie kontrolowane z dietą ketogeniczną w PCOS
Przykładowo:
- VLCKD (bardzo niskokaloryczna dieta ketogeniczna) u otyłych kobiet z PCOS – po 16 tygodniach:
- spadek BMI o ~13–14%,
- poprawa insulinooporności,
- spadek androgenów, poprawa regularności cykli.
- Keto u kobiet z PCOS i stłuszczeniem wątroby – poprawa enzymów wątrobowych, stopnia stłuszczenia, parametrów metabolicznych vs dieta kontrolna.
- Badania płodności – w jednym z nowszych badań odnotowano wyższy niż w dotychczasowej literaturze odsetek ciąż u kobiet z PCOS na keto, jednak brak RCT z bezpośrednim porównaniem z innymi dietami.
VLCKD daje bardzo szybką redukcję masy ciała, ale jest mocno „hardcore”: wymaga krótkiego czasu stosowania i ścisłej opieki medycznej, bo ryzyko powikłań przy tak niskiej kaloryczności rośnie.
Korzyści diety keto w PCOS – szczegółowe „ZA”
Masa ciała i tkanka tłuszczowa
Metaanalizy pokazują, że dieta ketogeniczna prowadzi do istotnej utraty masy ciała i zmniejszenia otyłości brzusznej u kobiet z PCOS.
To ważne, bo:
- TKANKA TŁUSZCZOWA trzewna = fabryka cytokin prozapalnych,
- nadmiar tkanki tłuszczowej nasila insulinooporność, stan zapalny i zaburzenia osi hormonalnych.
Plus: szybka redukcja masy może poprawić:
- cykle,
- wynik HOMA-IR,
- komfort psychiczny.
Minus: szybka utrata wagi bywa trudno utrzymywalna; przy braku opieki zwiększa ryzyko efektu jo-jo.
Insulina i glikemia
W PCOS szacuje się, że do 75% kobiet (z nadwagą) ma insulinooporność.
Keto:
- znacząco zmniejsza podaż węglowodanów → mniejsze skoki glukozy i insuliny,
- w badaniach poprawia:
- glikemię na czczo,
- insulinemie,
- HOMA-IR.
To kluczowe, bo hiperinsulinemia napędza produkcję androgenów w jajniku i zmniejsza stężenie SHBG.
Androgeny, SHBG, oś hormonalna
W kilku badaniach na keto obserwuje się:
- spadek testosteronu całkowitego/wolnego,
- wzrost SHBG,
- poprawę stosunku LH/FSH,
- kliniczną poprawę objawów hiperandrogenizmu (trądzik, hirsutyzm – zwykle opisowo).
Mechanizmy:
- ↓ insulina → mniej sygnału do jajnika, żeby produkował androgeny,
- ↓ masa ciała → mniej aromatazy w tkance tłuszczowej, mniej stanu zapalnego.
Cykl miesiączkowy i płodność
Najciekawsze dane:
- W badaniach VLCKD u otyłych kobiet z PCOS odnotowywano:
- powrót regularnych cykli,
- pojawienie się owulacji,
- przypadki spontanicznych ciąż.2
- Jedno z badań (Tsushima 2024) raportuje wyższy odsetek ciąż u kobiet na keto niż w wcześniejszej literaturze dla innych interwencji, ale to nie jest bezpośrednie RCT keto vs inne diety.
Interpretacja:
- keto może sprzyjać poprawie płodności (pośrednio przez masę ciała, insulinę, androgeny),
- ale nie ma dowodów, że jest lepsza od dobrze zrobionej diety z niskim IG/śródziemnomorskiej w długim terminie.
Wątroba, lipidy, stan zapalny
PCOS często współistnieje z NAFLD (niealkoholowym stłuszczeniem wątroby) i zaburzeniami lipidowymi.
Na keto:
- spadają TG,
- rośnie HDL,
- poprawiają się parametry wątrobowe,
- stłuszczenie może się zmniejszać.
Ale:
- wpływ na LDL-C jest niejednoznaczny – u części pacjentek LDL rośnie, co w PCOS (i tak zwiększonym ryzyku sercowo-naczyniowym) budzi pytania o bezpieczeństwo długoterminowe.
Trudności, ryzyka i znaki zapytania – „PRZECIW” diecie keto w PCOS
Krótkoterminowość badań
- Większość badań trwa 4–12, maks. 16 tygodni.
- Brakuje danych > 1 rok:
- co z lipidami, sercem, nerkami?
- co z utrzymaniem masy ciała?
- co z jakością życia, relacją z jedzeniem?
Wniosek: keto wygląda obiecująco jako narzędzie krótkoterminowe, ale nie mamy dowodów, że to bezpieczna i skuteczna strategia na lata u kobiet z PCOS.
Ryzyko zaburzeń lipidowych i sercowo-naczyniowych
- U części osób na keto obserwuje się wzrost LDL-C i potencjalnie liczby cząstek LDL (bardziej miażdżycorodne).
- PCOS samo zwiększa ryzyko:
- nadciśnienia,
- dyslipidemii,
- zespołu metabolicznego i CVD.
Połączenie długotrwałej diety wysokotłuszczowej (często bogatej w tłuszcze nasycone) z PCOS może w perspektywie lat nie być neutralne dla serca – tego jeszcze nie wiemy.
Niedobory i mikrobiota
Przy źle zbilansowanej keto:
- możliwe niedobory: błonnik, foliany, potas, magnez, wapń, witamina C, antyoksydanty,
- ograniczenie pełnoziarnistych zbóż, owoców i części warzyw → mniej prebiotyków dla mikrobioty.
Mikrobiota jelitowa odgrywa rolę w:
- metabolizmie glukozy,
- przetwarzaniu estrogenów,
- regulacji stanu zapalnego.
Długotrwały wpływ keto na mikrobiotę w PCOS – praktycznie nieopisany.
Hormony tarczycy, kortyzol, psychika
Poza PCOS wiemy, że diety bardzo niskowęglowodanowe (keto, VLCKD) mogą:
• obniżać fT3 (mniej konwersji T4 → T3 – tryb „oszczędzania energii”),
• nasilać objawy „pseudo-niedoczynności” (zimno, zmęczenie, spowolnienie, gorsza tolerancja wysiłku),
• przy dużym deficycie i restrykcji zwiększać kortyzol, co utrudnia sen i sprzyja odkładaniu tkanki tłuszczowej na brzuchu.
U kobiet z PCOS, które często mają już wysoki poziom stresu i problemy ze snem, tak restrykcyjna dieta może działać jak dodatkowy stresor. Dlatego zwykle bezpieczniejsze jest umiarkowane ograniczenie węglowodanów z niskim IG niż ich radykalne cięcie.nym.
Adherencja, relacja z jedzeniem, ryzyko kompensacji
Keto to jedna z najbardziej restrykcyjnych diet:
- wymaga liczenia węglowodanów,
- mocno ogranicza produkty, które pacjentki „znają i lubią” (owoce, pieczywo, makarony, większość słodyczy).
Efekty:
- wysoki odsetek rezygnacji w dłuższym czasie,
- ryzyko:
- nawrotów objadania się,
- sztywnego myślenia o jedzeniu,
- „wszystko albo nic”.
U kobiet z historią restrykcyjnych diet, kompulsów lub ortoreksji – keto może być benzyną dolaną do ognia.
Przeciwwskazania / kiedy NIE dieta keto?
Keto zwykle nie jest dobrym wyborem (lub wymaga ścisłego nadzoru medycznego) przy:
- przewlekłej chorobie nerek,
- ciężkiej hipercholesterolemii (np. rodzinnej),
- kamicy nerkowej w wywiadzie,
- zaburzeniach odżywiania (AN, BN, BED, ortoreksja),
- ciąży i karmieniu piersią (brak danych, potencjalne ryzyko dla płodu/niemowlęcia).
Jak dieta keto wypada na tle diety z niskim IG / śródziemnomorskiej w PCOS?
Diety low-GI / low-GL / śródziemnomorska są znacznie lepiej przebadane w PCOS:
- Low-GI / low-GL:
- poprawiają insulinooporność,
- obniżają glikemię,
- poprawiają profil hormonalny i często owulację.
- Dieta śródziemnomorska (często z umiarkowanym obniżeniem węgli):
- poprawia masę ciała i obwód talii,
- reguluje cykle,
- poprawia androgeny,
- ma udokumentowane korzyści sercowo-naczyniowe.
Co ważne – w badaniach:
- low-carb śródziemnomorska (MED/LC) okazała się skuteczniejsza niż dieta niskotłuszczowa u kobiet z PCOS z nadwagą, poprawiając cykle, BMI i hormony.
Wytyczne 2023 mówią jasno: zdrowa dieta z deficytem energii, niskim IG, bogata w produkty roślinne, pełnoziarniste, nienasycone tłuszcze – to baza.
Dla kogo dieta keto może być opcją w PCOS?
Na podstawie aktualnych danych keto może być rozważona:
- u kobiet z PCOS + otyłość (zwłaszcza brzuszna) + wyraźna insulinooporność,
- gdy inne, mniej restrykcyjne diety były prowadzone rzetelnie, a efekty redukcji masy były niewystarczające,
- na ograniczony czas (np. kilkanaście tygodni),
- pod ścisłym nadzorem lekarza i dietetyka,
- przy jednoczesnym monitorowaniu:
- lipidów (LDL-C, HDL, TG),
- funkcji nerek i wątroby,
- parametrów hormonalnych (androgeny, SHBG, LH/FSH).
Jak „bezpieczniej” prowadzić keto w PCOS, jeśli pacjentka się na nią uprze?
Jeśli mimo wszystko pacjentka chce spróbować keto, rozsądne podejście obejmuje:
- Wersja medyczna, nie instagramowa
- odpowiednia ilość białka (nie skrajnie wysokie, ale też nie za niskie),
- nacisk na zdrowe tłuszcze: oliwa, orzechy, awokado, tłuste ryby (jeśli jada), a nie tylko boczek i sery.
- Warzywa bez skrobi + błonnik
- dużo zielonych warzyw liściastych,
- ogórki, cukinia, brokuł, kalafior, kapusta, sałaty, zioła,
- suplementacja błonnika, jeśli trzeba.
- Monitoring laboratoryjny
- przed startem i w trakcie: lipidogram, glukoza, insulina, enzymy wątrobowe, kreatynina, eGFR, kwas moczowy.
- Wyraźnie określony czas trwania
- np. 8–12 tygodni, a potem przejście w stronę bardziej zrównoważonej diety low-GI/śródziemnomorskiej.
- Wsparcie psychodietetyczne
- praca nad relacją z jedzeniem,
- unikanie narracji „ten produkt jest zły/zakazany”.
Podsumowanie – obiektywnie, bez cukrowania
- Tak – dieta ketogeniczna może poprawiać wybrane objawy PCOS: masę ciała, insulinooporność, część parametrów hormonalnych, cykle i potencjalnie płodność – zwłaszcza u kobiet z nadwagą/otyłością.
- Nie – nie jest to „złoty standard” ani dieta pierwszego wyboru wg wytycznych 2023.
- Mocne strony keto: szybka redukcja masy, silny efekt na insulinę i krótkoterminowe efekty metaboliczno-hormonalne.
- Słabe punkty:
- słaba baza danych długoterminowych,
- niepewne skutki sercowo-naczyniowe przy długim stosowaniu,
- ryzyko niedoborów, trudności z utrzymaniem, możliwe problemy z relacją z jedzeniem.
- Dla większości kobiet z PCOS bezpieczniejszą, lepiej przebadaną i bardziej „hormonalnie przyjazną” strategią długoterminową jest:
- dieta z deficytem energii + niski IG + wzorzec śródziemnomorsko-roślinny,
- regularny ruch,
- praca nad snem i stresem.
FAQ – dieta keto w PCOS
Dieta keto może krótkoterminowo obniżać masę ciała, insulinę i androgeny u kobiet z PCOS i otyłością, ale badania są małe i krótkie. Wytyczne 2023 nie uznają jej za dietę pierwszego wyboru – lepiej przebadane są diety z deficytem kalorycznym, niskim IG i w stylu śródziemnomorskim badania
Nie. PCOS jest przewlekłym zaburzeniem hormonalno-metabolicznym. Keto może poprawiać objawy (masa ciała, insulina, część hormonów), ale nie „leczy” PCOS ani nie usuwa przyczyny choroby. Leczenie opiera się na długoterminowej zmianie stylu życia i – gdy trzeba – farmakoterapii. Czytaj więcej
U części kobiet z PCOS na keto obserwowano powrót owulacji i ciąże, a jedno z badań raportuje wyższy odsetek ciąż niż wcześniejsze prace. To jednak dane wstępne, z małych badań, bez bezpośredniego porównania z innymi dietami. Nie ma dowodów, że keto jest lepsza dla płodności niż dobrze prowadzona dieta low-GI/śródziemnomorska.
Badania trwają zwykle 4–16 tygodni, więc tylko dla takiego okresu mamy dane. Długoterminowe bezpieczeństwo keto u kobiet z PCOS nie jest dobrze poznane, szczególnie w kontekście serca, nerek i lipidów. Jeśli keto jest stosowana, powinna mieć wyraźnie określony czas trwania i być prowadzona pod nadzorem specjalisty.
Keto może dawać szybszą redukcję masy i poprawę insuliny, ale ma słabsze dane długoterminowe i jest trudniejsza do utrzymania. Diety low-GI/GL i śródziemnomorskie mają więcej badań potwierdzających korzystny wpływ na masę ciała, insulinę, hormony i ryzyko sercowo-naczyniowe, a wytyczne 2023 rekomendują właśnie takie wzorce jako bazę. Dla większości kobiet z PCOS bezpieczniejszą opcją długoterminową jest dieta z deficytem energii, niskim IG i w stylu śródziemnomorskim.